Leesverslag 3

Ulla, 16 schwanger – Karin Bolte
1998
3             Tegenwoordig hoor je overal over tienerzwangerschappen. Op tv kun je de levens van tienermoeders bekijken en de voorlichtingen op school de bieb, de stad en ga zo maar door moeten ons bewuster maken. Ik heb alleen het idee dat ze het allemaal overdrijven. Toen ik deze titel in de literatuurlijst zag staan leek het me meteen wel een boek dat ergens over gaat dat wel redelijk actueel is, in tegenstelling tot veel van de andere boeken. De titel was heel duidelijk over het onderwerp, en de kaft ziet er ook beter uit dan die van de andere boeken.  

4           Over de schrijfster Karin Bolte is niet veel te vinden op het internet. Na lang zoeken heb ik uiteindelijk een korte bibliografie gevonden, maar geen biografie. Ze heeft in totaal maar drie boeken geschreven. De boeken  ‘Wie Alfred beruhmt wurde und andere Erzählungen fur kinder’ en ‘Einweisung fur drei Mädchen’  zijn geschreven in 1980 en 1983. Die zijn dus niet zo populair onder de moderne jeugd. In 1986 heeft ze ook een eerdere publicatie uitgebracht van het boek over Ulla. De toenmalige titel was ‘Ulla, Zechzehn. “ICH BIN SCHWANGER!”’.  Dit was alles dat er te vinden was over Karin Bolte. Over haar geboortejaar, geboorteplaats, opleiding en huidige baan is er niks te vinden. Ze lijkt bijna niet eens de bestaan.
5             Ik verwacht dat dit boek heel duidelijk is over wat er afspeelt. Zoals ik al heb vermeld, is er veel over geschreven waardoor het alleen nog maar makkelijker kan worden. Ik denk dat het boek, ondanks het feit dat het in 1998 is uitgebracht, best modern geschreven is. Het lijkt me wel vergelijkbaar met de boeken van Francine Oomen en Carry Slee.  

  - - - - -

6          Het verhaal is op een hele leuke manier geschreven, zodat je – ondanks dat het Duits is – het verder wil lezen. Tot nu toe is er wel alleen ene inleiding gegeven op het verhaal en zijn we nog niet veel wijzer geworden. De lay-out van het boek is wel origineel moet ik zeggen. Het is meteen duidelijk wanneer er een dialoog plaatsvindt, omdat deze stukken iets groter gedrukt zin dan de rest.   
7 - 8       Alleen al uit de titel is op te maken dat de hoofdpersoon Ulla is. Ook is de inleiding van het boek op haar gericht. Ulla is een meisje van zestien met lang zwart haar. Het lijkt me wel een gezellig iemand, omdat ze heel snel een gesprek aanknoop met Anne. Zoals veel jongeren van haar leeftijd lijkt ze een beetje naïef en impulsief over. Ze is misschien wel net een graadje erger dan de doorsnee jongere, aangezien ze plotseling heeft besloten om naar Berlijn te vertrekken

                      9         Het begin speelt zich nog af in het Duitse stadje en geboorteplaats van Ulla dat Lauenburg heet. De huidige omgeving is niet hel duidelijk beschreven, waaruit ik kan opmaken dat het niet zo belangrijk is voor de rest van het verhaal. Ook haar besluit om te vertrekken Berlijn doet me vermoeden dat het grootste deel van het verhaal zich daar afspeelt, en deze omgeving er niet echt toe doet.

10           Tot nu toe is Ulla alleen ene Anne tegengekomen. Zoals gezegd begint Ulla een gesprek met haar. Anne is een vrouw van 26. In het gesprek hebben ze het over het plan om naar Berlijn te gaan. Anne is daar ook naar op weg en ze besluiten samen verder te rijden in de auto van Anne. In de auto verteld Ulla dat ze zwanger is, en Anna verteld dat zij ook een tienerzwangerschap achter de rug heeft. Ik vind dat Anne en Ulla veel op elkaar lijken en niet alleen door hun achtergrondverhaal. Ze komen ook allebei over als vlotte mensen en ietwat impulsief.  
11           Ondanks dat Anne net zo impulsief als Ulla is komt ze wel betrouwbaar over. Ze komt voor mij en voor Ulla over als een echt moederfiguur dat zich zorgen maakt om Ulla. Volgens Ulla bemoeit haar eigen moeder zich ook altijd teveel met haar. Anne is ook heel vlot en heeft een gemakkelijk praatje. Toch denk ik dat Ulla wel een beetje beter mag uitkijken, omdat de meest aardige persoon ook tegen kan vallen. Misschien lijkt ze alleen maar aardig. Ik zou in ieder geval nooit zomaar met een vreemde meerijden naar een vreemde stad.  
12           Ik had verwacht dat het boek heel duidelijk zou zijn, en dat is het ook. Ik ben blij dat ik dit boek heb gekozen, omdat het ook nog heel leuk is geschreven. Ik moet zelfs toegeven dat ik het leuk vind om dit boek te lezen.
13           Sinds ik vraag 7 heb beantwoord is er heel veel veranderd. Een heel hoofdstuk is aan Ulla gewijd, waarin we onwijs veel te weten komen over haar leven en wat haar is overkomen. Het is niet een heel vrolijk verhaal. Haar moeder was sinds Ulla’ s geboorte al niet blij met haar dochter. Ze kon de druk niet aan en is gaan scheiden. Ulla liep erg achter op sociaal gebied. Ulla voelde zich altijd in de steek gelaten en verdrietig. Na een tijde sloeg dat om en ze begon te drinken. Ze raakte verstrikt in een gevaarlijk klimaat. Haar moeder was hier ook niet blij mee. Ulla ging na een tijdje om met meerdere jongens tegelijk, die allemaal gebruik van haar maakte. Ze durfde nooit te zeggen dat ze niet aan de pil was, omdat ze bang was dat ze haar stom vonden en geen vrienden meer zouden willen zijn. Het is heel duidelijk dus dat Ulla geen fijne jeugd heeft gehad, en ik zou zeker niet met haar willen ruilen. Soms reageert ze ook een beetje raar en wordt het duidelijk dat ze niet echt om kan gaan met haar gevoelens. Ze vind het ook heel moeilijk om erover te praten.  
14           De keuze dat ze naar Berlijn wilde vertrekken is de hele tijd al aan de orde geweest. Daardoor heeft ze Anne ontmoet en haar daarna over haar hele leven verteld. De belangrijkste gebeurtenis is dus wel dat ze Anne besluit te vertrouwen.

15          Voor Ulla is het een grote stap om iemand te vertrouwen en zeker met zulke gevoelige informatie. Er is al verteld dat de bang was om alleen te zijn, en om dan iemand dit verhaal te vertellen vergt veel moed. Ik denk ook dat het een grote opluchting was voor Ulla die eindelijk alles aan iemand kon vertellen. Haar moeder praat ze niet meer mee, en haar vrienden zij niet echt.
16          Het verhaal wordt een beetje langdradig, omdat er nog steeds niet veel gebeurt is. We weten al dat Ulla zwanger is en daar blijft het bij. Anne en Ulla krijgen wel ruzie, maar het leek een beetje onlogisch voor mij. Ik snapte de aanleiding van de ruzie niet helemaal, maar wel dat Ulla heel boos is.
17           Zoals ik al zei snapte ik de aanleiding niet helemaal. Het is jammer dat ze ruzie krijgen omdat het totaal niet lijkt op de op de personen die we leerden kennen in het boek. Dat Ulla zo boos zou worden leek me heel raar. Tot nu toe leek ze namelijk op haar gemak bij Anne die een beetje voor haar zorgde, en die ze kon vertrouwen.
18           Dat Ulla zwanger is was absoluut geen verassing. Je kon al uit de titel opmaken dat dat het geval was. Je wist natuurlijk niet dat ze het op deze manier zou vertellen maar dat maakte niet veel uit. Je kon ook wel een beetje zien aankomen dat ze geen fijne jeugd had gehad, aangezien je niet zomaar zwanger raakt op je zestiende.
19           Vind je het dom van Ulla om weg te vluchten van haar vertrouwde omgeving?
Ik snap wel dat ze weg wil uit haar omgeving. Haar moeder is heel erg teleurgesteld in haar en ze heeft niet echt goede vrienden die haar kunnen helpen. Ze voelt zich heel erg in de steek gelaten. Ik weet niet of ik zelf ook weg zou gaan, omdat je in een vreemde omgeving ook niet weet wat je daar kan verwachten. Opzich is het wel slim voor een meisje in haar positie, die toch niemand heeft. Ze kan in een vreemde plaats een nieuw leven opbouwen voor haar en haar kind, zonder dat ze last krijgt van de problemen die ze in haar geboorteplaats heeft achtergelaten.  
Wat vind je van Ulla als persoon?

Ik denk dat Ulla’ s leven heel erg beïnvloed is door haar moeder. Omdat die niet in haar eigen dochter geloofde en er niet echt voor haar was is Ulla zich raar gaan gedragen. Ze had geen voorbeeld aan haar moeder zoals andere meisjes dat wel hebben. Het is heel triest wat haar is overkomen, vooral omdat ze er zelf eigenlijk geen schuld in heeft. Natuurlijk is ze wel zelf gaan drinken en met de jongens mee gegaan, maar dat was om te vluchten voor haar verdriet.  Zoals ze nu is denk ik niet dat we vriendinnen zouden kunnen zijn, maar als ze en lieve moeder had gehad zou ze heel anders geweest zijn, en zou dat misschien wel kunnen.
20           Mijn leven en ulla' s leven verschillen enorm van elkaar. Ten eerste zie ik mezelf over een jaar nog niet zwanger. Ik heb lieve ouders die voor me zorgen en me helpen als dat nodig is, en dat heeft zei ook nooit gehad. Ik heb een lief vriendje en zou dus nooit met vreemde jongens mee naar huis gaan. Ik ga wel eens uit, maar ik drink dan niet zoveel, terwijl zij juist wegvlucht van haar problemen in de drank. Bovendien zou ik hulp zoeken als ik haar was.
21          Ik zou nooit met vreemde mensen naar huis gaan. Misschien zou dat veranderen als je je in haar situatie bevindt en niemand anders hebt. Dan nog denk ik dat ik eerder hulp zou hebben gezocht  als het zo fout ging bij mijn thuis. Ik snap wel dat ze zich daarvoor schaamt en er niet over durft te vertellen, maar als ik zou moeten kiezen tussen hulp zoeken en haar leven zou ik het wel weten.

-       - - - -

22           bij dit verhaal is er een verteller. Het is dus een personaal perspectief.

 
23           De tijd maakt in dit verhaal niet veel uit. Het had net zo goed nu kunnen zijn, aangezien dezelfde problemen die worden genoemd zich nu ook voordoen. Verschillende keren in het verhaal lees je iets over de DDR. Dat doet vermoeden dat het in de tachtiger jaren afspeelt, omdat de DDR niet meer bestond sinds het ijzeren gordijn is gevallen. Het verhaal is wel zo geschreven dat het niet veel uitmaakt. Zoals ik al zei zou het zich net zo goed nu af kunnen spelen. Het enige dat een probleem had kunnen zij was dat Ulla naar Berlijn ging, dat in die tijd nog verdeeld was door de muur. Daar is echter toch niks over geschreven.  

24           het boek komt uit de DDR-literatuur. (1950 – 1990 ). Je weet dit, omdat het verscheidene keren genoemd wordt in het boek. Wel toevallig, aangezien dit de enige stroming is die we hebben behandeld tijdens de les.

Leesverslag # 2

Das Parfum - Patrick Suskind
1985
3             Deze keer heeft mijn  keuze van het boek niks te maken met de kaft of uiterlijke kenmerken. De kaft is heel saai wit met groen, en de typografie spreekt me echt totaal niet aan. Ik heb het boek wel gekozen, omdat toen ik de literatuurlijst afging, ik een titel zocht die me aansprak. Deze titel had iets vrouwelijks over zich. Toen ik de achterkant van het boek had gelezen was ik verkocht. Het verhaal zou gaan over een jongen die het ultieme parfum probeert te creëren. Hij raakt daarvoor op het slechte pad en vermoord vijfentwintig onschuldige meisjes. Das Parfum leek me heel spannend, en daar houdt ik wel van.

4             Patrick suskind is geboren in 1949, Munsing. Tegenwoordig leeft hij in Frankrijk als kluizenaar. Hij heeft zich afgezonderd in Languedoc en schenkt geen aandacht aan publiciteit en interviews. In zijn leven heeft hij zeven goedverkochte boeken geschreven en gepubliceerd. Zijn eerste boek schreef hij in  1981, en zijn laatste in 2001. Zijn eerste boek kwam zeven jaar nadat hij zijn studie geschiedenis had afgerond in München en Aix-en-Provence. Zijn studie heeft invloed gehad op zijn werk, aangezien hij nooit over de moderne tijd schrijft. Das Parfum is een voorbeeld daarvan.

5             ik denk dat dit boek best nog wel eens een succes kan worden. Het thema spreekt me heel erg aan en het lijkt me zeer spannend. Zelf ookal is het Duits (niks persoonlijks)  zie ik er niet tegenop om te beginnen met lezen.

  - - - - -

6          de eerste vijf bladzijdes is meteen ook het eerste hoofdstuk. Het verhaal begint wat langzaam met de geboorte van Jean-Baptiste Grenouille. Dit is natuurlijk logisch omdat zijn leven ook ergens begonnen moet zijn. Dit boek is iets moeilijker dan het eerste. Af en toe moet ik een zin een paar keer overlezen voordat ik het helemaal kan begrijpen. Sommige woorden moet ik opzoeken, maar in het algemeen is het boek wel te doen qua taalgebruik.

7 - 8       het is overduidelijk dat de hoofdpersoon Jean-Baptiste Grenouille is. Hij is geboren onder een viskraam in 1738. Zijn moeder nam aan dat hij de geboorte niet zou overleven net als zijn 4 broertjes en zusjes. Met het eerste geluid dat hij maakt heeft hij zijn moeder verraden. Zijn moeder wordt opgehangen wegens iets dat vergelijkbaar is met poging tot moord, en Jean-Baptiste wordt in een weeshuis ondergebracht.

9                             de beschrijving van de omgeving is zeer gedetailleerd geschreven. Het gaat om de vismarkt waar de moeder van Jean-Baptiste werkt. In de grootste stad van Frankrijk , Parijs, werkte de meeste arme vrouwen op de vismarkt. Er wordt overduidelijk ingegaan op de stank die op zon markt hing. Niet alleen door de vis, maar ook om het feit dat het een grote stad is.

10           Amme Jeanne Bussie en Pater Terrier spreken elkaar over Jean-Baptistes lot. Amme moet tegen betaling van de kerk alle wezen opvangen en voeden. Ze weigert echter om  Jean-Baptiste nog te houden, aangezien er iets vreemds met hem is. Hij zou bezeten zijn door de duivel, omdat hij niet ruikt zoals alle kinderen ruiken. Volgens Pater Terrier is het allemaal onzin en is ze egoïstisch om een kind te weigeren, al is het nog zo raar.

11           Ik denk dat Amme niet egoïstisch is zoals de pater beweert, maar gewoon een vrouw die probeert te leven van het geld dat ze verdient met het verzorgen van wezen. Ze bedoelt het niet slecht om Jean-Baptiste af te wijzen, omdat de lezer weet dat er ook echt iets vreemd met hem aan de hand is. Pater Terrier lijkt me alleen niet een fijne man. Hij misbruikt zijn macht als pater bij de gelovige mensen, die er veel waren in die tijd. Hij beschuldigd anderen ervan egoïstisch te zijn om  er zelf makkelijk van af te zijn. Dat is niet wat ik een aardige vent noem.

12           tot nu toe is het boek nog niet echt spannend. Het gaat vooral over de jeugd van Jean-Baptiste en niet zozeer over zijn verhaal als parfumeur. Het is ook niet saai echter, omdat er genoeg verteld wordt over de manier van leven in de achttiende eeuw. Ik vind het leuk om ook een iets te lezen over de cultuur in die tijd, en niet alleen het stoere helden verhaald. Toch hoop ik dat de spanning nog opgebouwd wordt.

13           Op zijn dertiende is Jean-Baptiste verkocht aan een soort slavendrijver. Hij houdt het lang vol en krijgt na een tijd wat meer vrijheid om de stad de gaan verkennen. We weten inmiddels wat er met Jean-Baptiste aan de hand is. Hij heeft een extreem goed reukvermogen en een obsessie met geuren. In zijn vrije tijd loopt hij door de stad te zwerven. Op ene keer loopt hij door de straten van Parijs en pikt een geur op van een meisje. Hij vind de geur zo lekker dat hij het meisje achterna loopt. Zijn obsessie met de geur gaat zo ver dat hij haar geur wil bewaren, maar in zijn pogingen om dat te doen vermoordt hij haar. Geschrokken dumpt hij haar in een drinkbak en rent weg.

14                   Het feit dat hij is verkocht door zijn zorgmoeder aan een slavendrijver heeft volgens mij wel een impact op zijn leven gehad. Hij moest ineens veel werken. Hij doet het toch zonder problemen. Dankzij de slavendrijver kan hij ronddwalen in de stad en allerlei vreemde geuren vangen. Voor Jean-Baptiste is dit het ultieme geluk; om alle geuren te leren kennen.

15           Ik weet niet zo goed wat er met deze vraag wordt bedoeld. In Jean-Baptistes geval zou ik ook blij zijn om wat vrijheid te krijgen en zo je geluk te vinden in het vinden van nieuwe geuren.

16          Ik ben blij dat er toch wat spanning in komt inmiddels. Jean-Baptiste heeft al een moord gepleegd en daarmee is het spanningsniveau een stuk omhoog gegaan. Hij heeft ook al kennis gemaakt met het parfumeren.  Vanuit daar kan het verhaal verder gaan.

17           De hoofdpersoon is na zoveel moorden nog steeds niet te pakken genomen. Ik had verwacht dat hij gepakt zou worden net voordat hij de laatste vermoord zou hebben of iets dergelijks, maar kennelijk was de voorloper van de politie nog niet zo actief in die tijd. 

18           Wat niet zo verassend was, is  dat hij het parfum toch af kreeg. Het hele verhaal loopt naar het moment dat het parfum klaar is, en het zou raar zijn als dit niet zou gebeuren. Hij kan iedereen een soort van betoveren met zijn wonderen elixer. Hij ontloopt daarmee zijn straf, wat dan weer een beetje onvoorspelbaar was. Hij wordt ineens als een held gezien in plaats van een moordenaar. Hij geeft het leven op omdat hij zijn doel heeft bereikt.

19           Zou jij net als Baldini een jongeman ,die s nachts je winkel in komt lopen, zomaar een parfum laten maken?
Ik weet niet wat ik zou doen. Het is natuurlijk heel raar om zo iemand al je spullen toe te vertrouwen. Aan de andere kant zou ik ook heel nieuwschierig zijn naar wat hij kan. Als iemand zou zeggen dat ze mij rijk kan maken, zou ik het ook wel een kans willen geven. Jean-Baptiste zou hem de wonderformule geven waar Baldini maar niet achter kon komen. Dat haalde natuurlijk het nieuwschierigste in hem naar boven.
Vind je het een verassing dat Jean-Baptiste als leerling bij Baldini mag werken ?
Nou.. Je kon het natuurlijk wel een beetje zien aankomen aangezien Jean-Baptiste een klein mirakel heeft laten zien. Iemand met zulk talent en reukvermogen laat een parfumeur natuurlijk niet lopen zou ik zeggen. Baldini wordt er alleen beter van om hem in zijn zaka te laten helpen, omdat hij met alle winst eindigt. Hij moet dan wel Jean-Baptiste helpen met het bewaren van geuren, maar dat is niks in vergelkijking bij wat hij ervoor terug krijgt. 

20           Ik denk dat mijn leven heel moeilijk te vergelijken is met dat van mijn hoofdpersoon. Ten eerste leefde hij in een tijd waarin vrouwen minderwaardig waren, de omstandigheden heel anders en er geen scholing bestond onder armere mensen. Daarbij komt nog dat hij Frankrijk afreist tevoet om ervaring op te doen bij het maken van parfum. Ook rent hij alle meisjes achterna die lekker ruiken en vangt met een speciale techniek hun geur op. Van alle geuren wil hij eht ultieme parfum maken. Ik heb geen idee hoe je dat met mijn leven zou kunnen vergelijken, behalve dan dat ik dus nooit van mijn leven iemand zou kunnen vermoorden.

21           Ten eerste denk ik niet dat ik ooit zou kunnen moorden, ookal zou ik de hele wereld kunne krijgen. Zulke obsessie is niet gezond en zulke mensen moeten allemaal met een ketting aan een muur vastgebonden worden. Dat is misschien heel extreem en onmenselijk, maar iemand die zoveel meisjes zou vermoorden om een parfum te creeren zou ik niet de kans geven om nog menselijk behandeld te worden.
Toch. in het verhaal krijg je echt begrip voor alles wat Jean-Baptiste doet. Het lijkt wel alsof het allemaal heel logisch is wat hij doet. Best eng eigenlijk... 

-       - - - -

22           Er is een verteller bij dit verhaal.
23           De tijd waarin het verhaal speelt is heel belangrijk. Alle omstandigheden van de achttiende eeuw waarin de Jean-Baptiste leeft zouden nooit in het heden kunnen zijn. Een moordenaar zou op ene hele andere manier worden gezocht bijvoorbeeld. Ook zouden er andere straffen voor staan. Bovendien zouden meisjes tegenwoordig in een stad als  Parijs niet snachts nog alleen door afgelegen straatjes mogen lopen.

24           ik heb geen flauw idee tot welke literaire stroming dit boek hoort. we hebben helaas alleen nog maar les gehad over de DDR literatuur.

Leesverslag #1

Freindinnen – Christine Fehér

2007

3             Ik heb mijn keuze van het boek vooral gebaseerd op de kaft van het boek en het niveau van taalgebruik. Ik wilde beginnen met een makkelijk boek en steeds een stapje hoger gaan.  Freindinnen sprak me meteen aan door de bijzondere armband die is afgebeeld. Mij leek het ook een leuk boek aangezien het over iets gaat wat me wel interesseert, namelijk vriendinnen.

4             Christine Fehér is geboren in 1965, Berlijn. Ze geeft momenteel les op een basisschool. Daarvoor heeft ze in een psychiatrische kinder- en jongerenkliniek gewerkt als lerares. Haar eerste boek schreef ze in 2001 en inmiddels heeft ze al tweeënveertig kinder- en jongerenboeken uitgegeven. De inspiratie van haar werk haalt ze uit de dingen die zich afspelen op de scholen waar ze heeft gewerkt. Haar laatste boek heet Dornenliebe en is uitgegeven in september, 2010.

5             Ik denk dat het boek geen ramp gaat worden aangezien het wel een redelijk aansprekend thema heeft. In het Nederlands en Engels heb ik ook dit soort meidenboeken gelezen. Die waren misschien wel niet mijn favorieten, maar ik heb er nooit een probleem mee gehad om ze af en toe te lezen.

-       - - - -

6          Mijn eerste indruk van het boek is wel goed. De taal is makkelijk te begrijpen, maar dat is misschien ook omdat ik het me veel moeilijker had voorgesteld. Het was wel even wennen aan de manier waarop gesprekken werden aangeduid, namelijk door >>  en <<.

7 - 8       De hoofdpersoon is Josefine, ook wel Josi genoemd. Het is meteen duidelijk dat ze tot over haar oren verliefd is op Raoul, een jongen uit haar klas. Ze heeft ook een beetje een probleem met jaloersheid voor haar beste vriendin, Marilu, omdat ze zichzelf zo gewoon vindt naast haar.

9             Het begin van het verhaal speelt zich af op school en in de winkel, waar Josi en Marilu zich voorbereiden op hun schoolreis. Waar het schoolreisje zich precies afspeelt is in het hele boek niet duidelijk geworden, maar de meeste gebeurtenissen vinden zich plaats in het hotelletje waar de klas verblijft.

10           Tot nu toe zijn er niet veel personen aan het verhaal toegevoegd. We hebben nu de grote rollen van Marilu en Raoul en de wat kleinere rollen van Josi’s moeder en juf Otto.

11           Tot nu toe lijken Marilu en Raoul me wel leuke mensen waar ik best mee om zou kunnen gaan. Marilu houdt van shoppen en gezelligheid en Raoul is een stoere drummer in een band die ook nog eens goede looks heeft. Over de andere twee karakters kan ik nog niet veel zeggen, behalve dat ze allebei bezorgd zijn om de klas en of alles wel goed gaat op de schoolreis.

12           Het boek valt tot nu toe niet écht tegen, maar het is niet zo dat ik kan zeggen dat ik enorm enthousiast ben. Het verhaal loopt een beetje stroef. Daarmee bedoel ik te zeggen dat er weinig gebeurt wat het na een tijdje saai maakt om te lezen.

13           Ik denk dat Josefine nogal onzeker is over hoe ze zich moet voordoen. Ze weet niet of ze nou moet flirten met Raoul, of juist heel koel moet blijven. Ook is ze onzeker over hoe ze eruit ziet.

14           Ik denk dat de hoofdpersoon toch wel veel meemaakt, ondanks de onbrekende dynamiek. Ten eerste is ze dolgelukkig wanneer ze een kans krijgt om met haar grote liefde, Raoul, te praten in de bus. Ze is alleen verbaasd dat Marilu niet blij voor haar is. Na een tijdje wordt het steeds duidelijker dat Marilu helemaal niet blij is met het succes van haar ‘vriendin’. In plaat daarvan gaat ze ineens met Rose en een paar andere meiden uit de klas om en sluit Josi buiten. Josi is heel verdrietig en voelt zich in de steek gelaten door haar vriendin. De schrijfster heeft dit gevoel heel goed weten weer te geven in haar woorden, wat ik erg knap vind.

15           Ik weet niet zo goed wat er met deze vraag wordt bedoeld. Ik denk dat ik net als de hoofdpersoon blij zou zijn als ik eindelijk succes heb bij een leuke jongen, of dat ik liever niet mijn vriendinnen zou verliezen. Dat is logisch toch?

16           Inmiddels heb ik het idee dat de schrijfster niet helemaal wist wat ze wil. Het ene moment is Josi weer beste vriendinnen met Marilu en het andere moment wordt ze weer totaal afgezeken. Persoonlijk weet ik niet zo goed meer wat ik van dit boek moet vinden omdat het een beetje raar in elkaar zit.

17           De hoofdpersoon heeft na een paar klappen van haar voormalige beste vriendin, ook wraak genomen. Ik had dat niet verwacht omdat Josi meer overkwam als een vredelievend persoon, en niet als een wraakzuchtige heks. Verder had ik ook wel verwacht dat ze

18           Wat niet zo verassend was, is  het eind goed al goed van het verhaal. In de meeste meidenboeken krijgen vrienden ruzie, meestal om een jongen. Daarna lijkt alles fout te gaan in het leven van de  hoofdpersoon,  maar op het eind komt het toch allemaal goed. Voorspelbaar?

19           Zou jij net als Josi Marilu nog een kans geven ookal is de gemeen geweest?

Ik weet niet wat ik zou doen. Ik vind het heel moeilijk om iemand te vergeven als ze zoiets hebben gedaan. Als iemand zelfs zo ver is gegaan om medicijnen te gaan verstoppen kan je ze eigenlijk dus niet vertrouwen…. Maar toch is het je vriendin en je hebt samen veel meegemaakt.

Vind je het een verassing dat Rose en Raoul samen zijn in het einde?

Nou.. Je kon het natuurlijk wel een beetje zien aankomen aangezien er iemand met Raoul moest zijn. Rose zou dan het meest voor de hand liggen aangezien zij ook gemeen had gereageerd op het succes van Josi door haar vriendin in te pikken. Aan de andere kant hebben ze Rose nog nooit met Raoul samen beschreven omdat het alleen om Josi en Marilu leek te gaan. Misschien was het toch wel een verassing.

Er zijn niet genoeg bladzijden in het boek om de komende opdrachten te volgen. In plaats daarvan zijn de antwoorden gebaseerd op de rest van het boek.

20           Persoonlijk denk ik niet dat ik steeds zou hopen dat alles weer goed komt met Marilu en te blijven doen wat zij voorstelt. Een goed voorbeeld hiervan is het idee van Marilu om een dansje in te studeren voor Raoul. Tijdens het oefenen bleef Marilu maar zeuren tegen Josi over haar houding, over haar verstand en over haar genies. Ik denk dat als ik Josi was, ik al lang iets had gezegd tegen Marilu. Geduld is niet mijn beste ding, en ik weet zeker dat ik er gewoon met Marilu over had gepraat.

21           Ik denk dat ik totaal niet op Josefine lijk  aangezien ze totaal niet voor zichzelf opkomt. Daarom kan ik het ook niet echt eens zijn met alles wat ze deed. In ieder geval had ik het anders gedaan. Als mijn ‘vriendin’ zo tegen mij doet zeg ik er wat van. Als zij een jongen probeert af te pakken geef ik het niet meteen op maar vecht net zo hard terug. Het enige wat ik hetzelfde zou hebben gedaan is het ‘wraaknemen’. Dat is het enige moment dat Josi wel van zich afbijt en dat kan ik wel waarderen.

-       - - - -

22           Het verhaal is verteld vanuit het perspectief van Josi, onze hoofdpersoon. Je kunt dat duidelijk merken aan de manier waarop dingen zijn uitgedrukt. Het is gemeen wat Marilu heeft gedaan, ookal vindt ze dat zelf niet. Het is spannend om naast Raoul te zitten, omdat Josi verliefd is. “Blitzartig wende ich meinen Kopf in alle Richtungen, um mich zu vergewissern, ob er nicht jemand anderes meint, aber ich bin nun mal die einzige Josefine in der 8c.“ Dit is op het moment dat Josi door Raoul wordt gevraagd om naast hem te komen zitten. Vervolgens staat er dit: “Eigentlich hätte ich gedacht, sie würde sich für mich freuen, wenn es mir gelingt, ihm etwas näher zu kommen.“ Hieruit wordt duidelijk dat de verteller verdrietig is, en dat kan maar één persoon zijn; Josi die zich in de steek gelaten voelt.

23           Het verhaal speelt zich af in onze moderne tijd waarin auto’s, disco’s en schoolreisjes wel al bestaan. Voor het verhaal maakt het verder niet veel uit, behalve dat het moment met Raoul niet in een bus had plaatsgevonden, maar in een huifkar of iets dergelijks. Verder is het gewoon een meidenvrhaal die gaat over een ruzie tussen meiden om een jongen, dat is niet alleen van deze tijd.

Hoe het allemaal begon.

Vandaag is het avontuur begonnen. Een stap richting ons eindexamen. Dit, is het begin van mijn literatuurblog.