Leesverslag #1

Freindinnen – Christine Fehér

2007

3             Ik heb mijn keuze van het boek vooral gebaseerd op de kaft van het boek en het niveau van taalgebruik. Ik wilde beginnen met een makkelijk boek en steeds een stapje hoger gaan.  Freindinnen sprak me meteen aan door de bijzondere armband die is afgebeeld. Mij leek het ook een leuk boek aangezien het over iets gaat wat me wel interesseert, namelijk vriendinnen.

4             Christine Fehér is geboren in 1965, Berlijn. Ze geeft momenteel les op een basisschool. Daarvoor heeft ze in een psychiatrische kinder- en jongerenkliniek gewerkt als lerares. Haar eerste boek schreef ze in 2001 en inmiddels heeft ze al tweeënveertig kinder- en jongerenboeken uitgegeven. De inspiratie van haar werk haalt ze uit de dingen die zich afspelen op de scholen waar ze heeft gewerkt. Haar laatste boek heet Dornenliebe en is uitgegeven in september, 2010.

5             Ik denk dat het boek geen ramp gaat worden aangezien het wel een redelijk aansprekend thema heeft. In het Nederlands en Engels heb ik ook dit soort meidenboeken gelezen. Die waren misschien wel niet mijn favorieten, maar ik heb er nooit een probleem mee gehad om ze af en toe te lezen.

-       - - - -

6          Mijn eerste indruk van het boek is wel goed. De taal is makkelijk te begrijpen, maar dat is misschien ook omdat ik het me veel moeilijker had voorgesteld. Het was wel even wennen aan de manier waarop gesprekken werden aangeduid, namelijk door >>  en <<.

7 - 8       De hoofdpersoon is Josefine, ook wel Josi genoemd. Het is meteen duidelijk dat ze tot over haar oren verliefd is op Raoul, een jongen uit haar klas. Ze heeft ook een beetje een probleem met jaloersheid voor haar beste vriendin, Marilu, omdat ze zichzelf zo gewoon vindt naast haar.

9             Het begin van het verhaal speelt zich af op school en in de winkel, waar Josi en Marilu zich voorbereiden op hun schoolreis. Waar het schoolreisje zich precies afspeelt is in het hele boek niet duidelijk geworden, maar de meeste gebeurtenissen vinden zich plaats in het hotelletje waar de klas verblijft.

10           Tot nu toe zijn er niet veel personen aan het verhaal toegevoegd. We hebben nu de grote rollen van Marilu en Raoul en de wat kleinere rollen van Josi’s moeder en juf Otto.

11           Tot nu toe lijken Marilu en Raoul me wel leuke mensen waar ik best mee om zou kunnen gaan. Marilu houdt van shoppen en gezelligheid en Raoul is een stoere drummer in een band die ook nog eens goede looks heeft. Over de andere twee karakters kan ik nog niet veel zeggen, behalve dat ze allebei bezorgd zijn om de klas en of alles wel goed gaat op de schoolreis.

12           Het boek valt tot nu toe niet écht tegen, maar het is niet zo dat ik kan zeggen dat ik enorm enthousiast ben. Het verhaal loopt een beetje stroef. Daarmee bedoel ik te zeggen dat er weinig gebeurt wat het na een tijdje saai maakt om te lezen.

13           Ik denk dat Josefine nogal onzeker is over hoe ze zich moet voordoen. Ze weet niet of ze nou moet flirten met Raoul, of juist heel koel moet blijven. Ook is ze onzeker over hoe ze eruit ziet.

14           Ik denk dat de hoofdpersoon toch wel veel meemaakt, ondanks de onbrekende dynamiek. Ten eerste is ze dolgelukkig wanneer ze een kans krijgt om met haar grote liefde, Raoul, te praten in de bus. Ze is alleen verbaasd dat Marilu niet blij voor haar is. Na een tijdje wordt het steeds duidelijker dat Marilu helemaal niet blij is met het succes van haar ‘vriendin’. In plaat daarvan gaat ze ineens met Rose en een paar andere meiden uit de klas om en sluit Josi buiten. Josi is heel verdrietig en voelt zich in de steek gelaten door haar vriendin. De schrijfster heeft dit gevoel heel goed weten weer te geven in haar woorden, wat ik erg knap vind.

15           Ik weet niet zo goed wat er met deze vraag wordt bedoeld. Ik denk dat ik net als de hoofdpersoon blij zou zijn als ik eindelijk succes heb bij een leuke jongen, of dat ik liever niet mijn vriendinnen zou verliezen. Dat is logisch toch?

16           Inmiddels heb ik het idee dat de schrijfster niet helemaal wist wat ze wil. Het ene moment is Josi weer beste vriendinnen met Marilu en het andere moment wordt ze weer totaal afgezeken. Persoonlijk weet ik niet zo goed meer wat ik van dit boek moet vinden omdat het een beetje raar in elkaar zit.

17           De hoofdpersoon heeft na een paar klappen van haar voormalige beste vriendin, ook wraak genomen. Ik had dat niet verwacht omdat Josi meer overkwam als een vredelievend persoon, en niet als een wraakzuchtige heks. Verder had ik ook wel verwacht dat ze

18           Wat niet zo verassend was, is  het eind goed al goed van het verhaal. In de meeste meidenboeken krijgen vrienden ruzie, meestal om een jongen. Daarna lijkt alles fout te gaan in het leven van de  hoofdpersoon,  maar op het eind komt het toch allemaal goed. Voorspelbaar?

19           Zou jij net als Josi Marilu nog een kans geven ookal is de gemeen geweest?

Ik weet niet wat ik zou doen. Ik vind het heel moeilijk om iemand te vergeven als ze zoiets hebben gedaan. Als iemand zelfs zo ver is gegaan om medicijnen te gaan verstoppen kan je ze eigenlijk dus niet vertrouwen…. Maar toch is het je vriendin en je hebt samen veel meegemaakt.

Vind je het een verassing dat Rose en Raoul samen zijn in het einde?

Nou.. Je kon het natuurlijk wel een beetje zien aankomen aangezien er iemand met Raoul moest zijn. Rose zou dan het meest voor de hand liggen aangezien zij ook gemeen had gereageerd op het succes van Josi door haar vriendin in te pikken. Aan de andere kant hebben ze Rose nog nooit met Raoul samen beschreven omdat het alleen om Josi en Marilu leek te gaan. Misschien was het toch wel een verassing.

Er zijn niet genoeg bladzijden in het boek om de komende opdrachten te volgen. In plaats daarvan zijn de antwoorden gebaseerd op de rest van het boek.

20           Persoonlijk denk ik niet dat ik steeds zou hopen dat alles weer goed komt met Marilu en te blijven doen wat zij voorstelt. Een goed voorbeeld hiervan is het idee van Marilu om een dansje in te studeren voor Raoul. Tijdens het oefenen bleef Marilu maar zeuren tegen Josi over haar houding, over haar verstand en over haar genies. Ik denk dat als ik Josi was, ik al lang iets had gezegd tegen Marilu. Geduld is niet mijn beste ding, en ik weet zeker dat ik er gewoon met Marilu over had gepraat.

21           Ik denk dat ik totaal niet op Josefine lijk  aangezien ze totaal niet voor zichzelf opkomt. Daarom kan ik het ook niet echt eens zijn met alles wat ze deed. In ieder geval had ik het anders gedaan. Als mijn ‘vriendin’ zo tegen mij doet zeg ik er wat van. Als zij een jongen probeert af te pakken geef ik het niet meteen op maar vecht net zo hard terug. Het enige wat ik hetzelfde zou hebben gedaan is het ‘wraaknemen’. Dat is het enige moment dat Josi wel van zich afbijt en dat kan ik wel waarderen.

-       - - - -

22           Het verhaal is verteld vanuit het perspectief van Josi, onze hoofdpersoon. Je kunt dat duidelijk merken aan de manier waarop dingen zijn uitgedrukt. Het is gemeen wat Marilu heeft gedaan, ookal vindt ze dat zelf niet. Het is spannend om naast Raoul te zitten, omdat Josi verliefd is. “Blitzartig wende ich meinen Kopf in alle Richtungen, um mich zu vergewissern, ob er nicht jemand anderes meint, aber ich bin nun mal die einzige Josefine in der 8c.“ Dit is op het moment dat Josi door Raoul wordt gevraagd om naast hem te komen zitten. Vervolgens staat er dit: “Eigentlich hätte ich gedacht, sie würde sich für mich freuen, wenn es mir gelingt, ihm etwas näher zu kommen.“ Hieruit wordt duidelijk dat de verteller verdrietig is, en dat kan maar één persoon zijn; Josi die zich in de steek gelaten voelt.

23           Het verhaal speelt zich af in onze moderne tijd waarin auto’s, disco’s en schoolreisjes wel al bestaan. Voor het verhaal maakt het verder niet veel uit, behalve dat het moment met Raoul niet in een bus had plaatsgevonden, maar in een huifkar of iets dergelijks. Verder is het gewoon een meidenvrhaal die gaat over een ruzie tussen meiden om een jongen, dat is niet alleen van deze tijd.